Instytut Pamięci NarodowejLudzie UB
Wystawa jest poświęcona kadrom organów bezpieczeństwa państwa w okresie powojennym. Historię UB – jak określano aparat bezpieczeństwa w latach 1944–1956 – stanowili specjalnie dobrani, przesiąknięci ideologią komunistyczną funkcjonariusze, którzy decydowali o losach, a często o życiu i śmierci tysięcy Polaków. Mieli oni w zasadzie nieograniczony zakres władzy; przez lata z wewnętrznym przekonaniem realizowali zadania zlecone im przez PPR/PZPR.
Podwaliny komunistycznych służb bezpieczeństwa w Polsce zaczęto tworzyć jeszcze w czasie II wojny światowej. W lipcu 1944 r. został utworzony Resort Bezpieczeństwa Publicznego (jego powstanie zapowiadano w Manifeście PKWN), na którego czele stanął Stanisław Radkiewicz (później minister BP). Większość ludzi przyjmowanych w początkowym okresie do Resortu nie posiadała wykształcenia. Podstawowym kryterium było pochodzenie społeczne oraz gotowość wypełniania rozkazów. Od 1950 r. zwracano większą uwagę na wykształcenie ogólne; organizowano kursy pozwalające uzupełnić wiedzę na poziomie szkoły podstawowej i średniej. W 1953 r. liczba funkcjonariuszy sięgała 35 tys., łącznie z MO, KBW, WOP, Strażą Przemysłową i Więziennictwem, ORMO. Urząd Bezpieczeństwa ponosi główną odpowiedzialność za skalę represji w Polsce w latach 1944–1956.
Fotografie i dokumenty pochodzą ze zbiorów Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej.
autorzy wystawy: Robert Klementowski, Sylwia Krzyżanowska, Krzysztof Szwagrzyk, Wojciech Trębacz
informacja techniczna: 37 plansz o wymiarach 100x70 cm oraz żeliwne popiersie Feliksa Dzierżyńskiego (z siedziby SB we Wrocławiu); ekspozycja wewnętrzna
W celu wypożyczenia wystawy prosimy o kontakt z Oddziałowym Biurem Edukacji Narodowej we Wrocławiu.
