Instytut Pamięci NarodowejGospodarka
Druga Rzeczpospolita, odrodzona po 146 latach zaborów, była państwem zniszczonym i wyeksploatowanym, przez mocarstwa rozbiorowe. Skutkiem Wielkiej Wojny kraj ogołocony był z maszyn fabrycznych, taboru kolejowego, a także szkół i uczelni wyższych. Po odzyskaniu niepodległości oraz wojnach o granice Polska była w ciężkiej sytuacji polityczno-gospodarczej.
Integracja historycznych ziem polskich, znajdujących się przez ponad wiek pod panowaniem do Rosji, Prus, Austrii i Węgier, była procesem bardzo trudnym. W odrodzonej II RP obowiązywały nie tylko różne języki urzędowe i waluty, ale też inne systemy: prawne, podatkowe, miar i wag; w wojsku różne uzbrojenie, umundurowanie i regulaminy. Na szlakach kolejowych panował odmienny rozstaw torów. Wyrażenie Polska „A” (zachodnia) symbolizowało część kraju o wyższym poziomie rozwoju, a Polska „B” (wschodnia) - o niższym. Strategicznym przedsięwzięciem gospodarczym, które stało się symbolem ambicji młodej odrodzonej polskiej państwowości była budowa portu morskiego w Gdyni. Kolejnym ambitnym przedsięwzięciem gospodarczym była budowa Centralnego Okręgu Przemysłowego, będąca także odpowiedzią na zagrożenia bezpieczeństwa państwa.
Przygotowywane ikonografiki ukażą w gospodarkę II Rzeczpospolitej w latach 1918-1939. Zawierać będzie spektrum najważniejszych zagadnień ekonomicznych od reformy walutowej Władysława Grabskiego, po wielkie inwestycje infrastrukturalne Eugeniusza Kwiatkowskiego. Odpowiedzą one na oczekiwania licznych środowisk, zainteresowanymi ekonomicznymi podstawami Polski Niepodległej w okresie międzywojennym.
