bliski współpracownik prymasa Wyszyńskiego, śluby wieczyste w 1943, święcenia w 1945 r. Od 1950 r. dyrektor Biura Episkopatu Polski i wieloletni dyrektor Wydziału Spraw Zakonnych przy Sekretariacie Prymasa Polski. Pod jego kierunkiem WSZ służył doradztwem prawnym i podatkowym coraz bardziej uciskanym przez władze komunistyczne zgromadzeniom zakonnym. Negocjował kwestie kościelne w Urzędzie ds. Wyznań. W latach 1961–1993 biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej. W okresie 1969–1993 sekretarz KEP.
Instytut Pamięci Narodowej