policja polityczna w Polsce po II wojnie światowej, funkcjonująca pod
nazwą Urząd Bezpieczeństwa (1944–1956), a następnie Służba Bezpieczeństwa (1956–1990). UB powołany
został na wzór analogicznej instytucji w Związku Sowieckim w celu zwalczania organizacji konspiracyjnych
i podziemnych, a przede wszystkim skutecznej kontroli społeczeństwa przez terror, zastraszenie i inwigilację
w interesie partii rządzącej. Kierujące pracą UB Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, a następnie SB
– Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, miały odrębne departamenty zajmujące się zwalczaniem Kościołów
i związków wyznaniowych, w szczególności Kościoła katolickiego. UB był bezpośrednio sterowany i kontro-
lowany przez najwyższe władze PPR, a później PZPR.
Instytut Pamięci Narodowej