Instytut Pamięci Narodowej Nie pamiętam - Filmy -

Dzieło opowiada o tragedii naszych Kresów Wschodnich – połowie II Rzeczypospolitej, poddanej po 17 września 1939 r. barbarzyńskiej okupacji sowieckiej. W przejmującej formie ukazuje, wykorzystując źródła historyczne (zdjęcia, listy, relacje), syberyjską krańcowość losów Polaków zesłanych na „nieludzką ziemię”. Jest zarazem autorskim dokumentem – obrazem zbrodni założycielskiej PRL: ludobójstwa katyńskiego. Pokazuje je w historycznym, a nawet archeologicznym szczególe, ale poddaje również emocjonalnej analizie, w tym z perspektywy kata.

Pomimo – wydawać by się mogło – przedstawienia Golgoty Wschodu, a szczególnie Zbrodni Katyńskiej, w pełnym wymiarze w wielu utworach, ten film jest dowodem na to, iż wciąż należy poszukiwać nowych dróg wyrazu artystycznego i edukacyjnej narracji o dziejach Polski. Tak naprawdę bowiem nigdy do końca nie będziemy potrafili opisać, pokazać, zrozumieć istoty tej wielkiej narodowej tragedii, zwłaszcza zaś jej znaczenia dla Polski współczesnej. W roku stulecia Niepodległej w sposób szczególnie dojmujący przemawia do nas fakt zamordowania przez tyranię komunistyczną elit Narodu Polskiego, Polaków, którzy Drugą Rzeczpospolitą wywalczyli i zbudowali i których tak bardzo zabrakło w latach II wojny i zniewolenia po 1944 r. 

Scenariusz do spektaklu napisali Danuta Nagórna i Jarosław Witaszczyk, którzy także zagrali główne role. Reżyserował Mirosław Mamczur, producentem wiodącym został Instytut Pamięci Narodowej, zaś wykonawczym – Varsovia Art.