Instytut Pamięci Narodowej25 czerwca 1976 r.
Płock
- Godz. 6.00 - 7.00 – Nie przystępuje do pracy część załogi Mazowieckich Zakładów Rafineryjnych i Petrochemicznych oraz kilku innych płockich przedsiębiorstw. W kolejnych godzinach strajk rozszerza się o kolejne zakłady.
- Godz. 14.00 – W pobliżu dwóch bram Zakładów Rafineryjnych stopniowo zaczynają gromadzić się zdenerwowani ludzie. Zgromadzenie przekształca się w wiec, na którym pada żądanie wycofania podwyżek. Z protestującymi próbują rozmawiać przedstawiciele dyrekcji.
- Godz. 15.30 – Grupa 100-200 osób wyrusza spod bramy nr 2 zakładu w kierunku siedziby KW PZPR w centrum miasta. Docierają tam ok. godz. 17.00. Tłum protestujących stopniowo się powiększa do 2-3 tys. osób.
- Godz. 17.30 – Do manifestujących przemawia I sekretarz KW PZPR w Płocku, Franciszek Tekliński, i próbuje ich przekonć, że władze nie pojęły jeszcze ostatecznej decyzji o podwyżkach, a w zakładach trwają jedynie „konsultacje cenowe”. Wkrótce potem do wnętrza Komitetu wdziera się kilkadziesiąt osób.
- Godz. 18.30 – Część demonstrantów udaje się pod bramę Fabryki Maszyn Żniwnych, by namówić jej pracowników do strajku.
- Godz. 20.00 – Sekretarz Tekliński informuje zebranych pod gmachem KW PZPR o wycofaniu się przez rząd z podwyżek. W budynku wciąż przebywają grupki protestujących
- Godz. 21.00 – Demonstranci obrzucają kamieniami milicyjny radiowóz jadący w kierunku Komitetu i przewracają radiowóz straży pożarnej. Obrzucają też kamieniami budynek KW, wybijając kilkanaście szyb. Wkrótce potem zostają zaatakowani przez jednostki ZOMO w sile ok. 200 funkcjonariuszy.
- Godz. 22.10 – Sztab Komendy Wojewódzkiej MO w Płocku uznaje sytuację w mieście za opanowaną.