Instytut Pamięci Narodowej Pilecki Witold - Słownik i biogramy postaci -

Witold Pilecki
(1901–1948) – rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, uczestnik walk z bolszewikami w latach 1919–1920, współzałożyciel Tajnej Armii Polskiej w 1939 r., żołnierz Armii Krajowej, więzień i organizator ruchu oporu w KL Auschwitz. Autor raportów o Holocauście, tzw. Raportów Pileckiego. Oskarżony i skazany przez władze komunistyczne Polski Ludowej na karę śmierci, stracony w 1948 r. Unieważnienie wyroku nastąpiło w 1990 r. Pośmiertnie, w 2006 r. otrzymał Order Orła Białego, a w 2013 r. został awansowany do stopnia pułkownika.
Wychowywał się w Wilnie, gdzie w trakcie nauki w gimnazjum im. Joachima Lelewela w 1914 r. wstąpił do zakonspirowanego harcerstwa. Po wybuchu I wojny światowej wraz z rodziną ewakuował się na wschód do Orła, gdzie był zastępowym i przybocznym Pierwszej Orłowskiej Drużyny Harcerskiej im. księcia Józefa Poniatowskiego, a później założył własną drużynę. 20 grudnia 1918 r. wspólnie z grupą harcerzy zaciągnął się do oddziałów Samoobrony Wileńskiej, które w noc sylwestrową przejęły władzę w mieście. Bronił Wilna przed nacierającą armią bolszewicką. W 1919 r. założył 8. Wileńską Drużynę Harcerską im. Adama Mickiewicza. Z harcerstwem był związany do 1923 r