Por. Jan Kempiński „Błysk” (1921–1946), ur. 5 II 1921 r., Jaskółki, pow. Ostrów Wielkopolski, woj. poznańskie. 20 XII 1939 r. został zwerbowany do ZWZ przez dyrektora gimnazjum w Ostrowie Wlkp., Czechowskiego; wówczas przyjął ps. „Błysk”. W czerwcu 1940 r. został skierowany na roboty przymusowe do Rzeszy. W marcu 1943 r. aresztowany przez gestapo za działalność sabotażową. Zbiegł z transportu do obozu w Dachau i dotarł do rodziny na Kielecczyźnie, gdzie ukrywał się jako Jan Nowak. Nawiązał kontakt z konspiracją, a następnie wstąpił do oddziału partyzanckiego kpt. E. Kaszyńskiego „Nurta” w Górach Świętokrzyskich, gdzie ukończył konspiracyjną 6-miesięczną szkołę podchorążych AK. Pod koniec 1943 r. przybył do Zezulina (gm. Ludwin, pow. Lubartów) i został członkiem placówki NSZ por. M. Pazderskiego „Szarego”. Po scaleniu NSZ z AK, prawdopodobnie trafił do kompanii szkolnej (IV pluton) AK kpt. Stefana Dębickiego „Kmicica”/„Jaksy”, a następnie dowodził pododdziałem w III batalionie 7 pp. Leg. AK kpt. Bolesława Flisiuka „Jaremy” w Obwodzie AK Włodawa. Po wkroczeniu Sowietów w lipcu 1944 r. rozwiązał swój oddział, a broń i dokumenty zdał kom. placówki AK w Cycowie por. Wacławowi Makarze „Liściowi”. 1 VIII 1944 r. wstąpił do Milicji Obywatelskiej i trafił do I komisariatu MO w Lublinie przy ul. Zielonej, skąd po dwóch tygodniach zdezerterował i zaczął ukrywać się w okolicach Zezulina. W październiku 1944 r. wstąpił do oddziału NSZ-AK por. M. Pazderskiego „Szarego”, w którym do lutego 1945 r. był jego zastępcą. W lutym 1945 r. został adiutantem komendanta Obwodu AK Włodawa por. Wacława Makary „Liścia”, a wiosną 1945 r. dowódcą II kompanii w oddziale partyzanckim AK-DSZ kpt. M. Parzebuckiego „Marsa” i ppor. K. Piotrowskiego „Zagłoby”. Po ujawnieniu i rozwiązaniu oddziału przez ppor. „Zagłobę” w Cycowie 15 VII 1945 r., J. Kempiński wrócił do Wielkopolski, gdzie został dowódcą oddziału partyzanckiego, który operował na terenie Inspektoratu Ostrów Wielkopolski WSGO „Warta”. W szczytowym okresie liczył on ok. stu partyzantów. 22 X 1945 r. został rozbity pod Odolanowem przez grupę operacyjną NKWD; zginęło ok. 27 partyzantów. 17 XII 1945 r. „Błysk” został aresztowany w Poznaniu przez UB. 4 V 1946 r. WSR w Poznaniu skazał go na karę śmierci, którą wykonano 21 VI 1946 r. w Poznaniu. Miejsce pochówku nieznane.Dwukrotnie odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V kl.
Instytut Pamięci Narodowej
