Instytut Pamięci Narodowej19 sierpnia – 13 września 2020
Każda z rzeźb jest swego rodzaju kadrem ze wspomnień Samuela Willenberga - więźnia obozu koncentracyjnego w Treblince, któremu udało się uciec wraz z innymi 199 osobami 2 sierpnia 1943 roku. (...) Rzeźby nawiązują bezpośrednio do warunków obozu koncentracyjnego i są obrazem tych wspomnień, które wryły się niezwykle w pamięć autora. Z jednej strony łączy je wspólna tematyka, a z drugiej każda może być odrębną opowieścią.«
Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie zaprasza szkoły na lekcje historii, za pomocą eksponatów z tej unikatowej wystawy. Zapisy odbywają się telefonicznie, pod numerem 667 297 984
Inicjatywa Instytutu Pamięci Narodowej oddaje cześć ofiarom Holokaustu. Rzeźby pozostaną pod opieką IPN przez rok. Do połowy marca 2020 można je było oglądać w Centrum Edukacyjnym IPN „Przystanek Historia” przy ul. Marszałkowskiej w Warszawie. Dotychczas odwiedziły także Lublin i Gdańsk. Po ekspozycji w Krakowie kolejno zostaną zaprezentowane w Częstochowie i Kielcach. Rzeźby są także obiektem warsztatów edukacyjnych, przeznaczonych dla nauczycieli i uczniów.
»Samuel Willenberg wypełnił testament innych więźniów, by powiedzieć światu, o tym co się tam stało, gdy wydawało się, że zło zatriumfowało. […] On był tym, który się nie poddał. Wraz z innymi więźniami chwycił za broń, żeby walczyć o godną śmierć. […] Przeżył, by dać świadectwo. […] Gdy rzeźbił, płakał. Powstał niezwykły stop brązu, cierpienia i łez« – powiedział dr Jarosław Szarek, prezes Instytutu Pamięci Narodowej, podczas wernisażu w Warszawie, 28 stycznia 2020 r.
Samuel Willenberg, żołnierz Wojska Polskiego i Armii Krajowej oraz uczestnik Powstania Warszawskiego, mimo traumatycznych przeżyć wojennych w okupowanej przez Niemcy Polsce, do końca życia w 2016 r. miał odwagę wracać do ojczystego kraju. Od wyjazdu do Izraela w 1950 r. wielokrotnie wraz z żoną Krystyną przyjeżdżali do Polski – sami lub jako przewodnicy izraelskiej młodzieży. Stali się rzecznikami dobrych relacji polsko-żydowskich, nie ukrywając tragicznych, ale i pięknych wydarzeń łączących te dwie grupy polskich obywateli podczas zbrodniczej niemieckiej okupacji.
